trzepaczka

trzepaczka
сущ.
• льнотрепалка
• сбивалка
* * *
trzepacz|ka
♀, мн. Р. \trzepaczkaek 1. выбивалка (для выколачивания пыли);
2. (do ubijania piany) сбивалка, веничек ♂, мутовка; 3. (do konopi, lnu) трепалка
* * *
ж, мн Р trzepaczek
1) выбива́лка (для выколачивания пыли)
2) (do ubijania piany) сбива́лка, ве́ничек m, муто́вка
3) (do konopi, lnu) трепа́лка

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "trzepaczka" в других словарях:

  • trzepaczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. trzepaczkaczce; lm D. trzepaczkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narzędzie wiklinowe, trzcinowe, metalowe używane do trzepania czegoś w celu oczyszczenia {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trzepaczka — ż III, CMs. trzepaczkaczce; lm D. trzepaczkaczek 1. «narzędzie, zwykle trzcinowe, wiklinowe służące do trzepania, oczyszczania czegoś z kurzu» Trzepać chodnik, dywan trzepaczką. 2. «narzędzie druciane używane w gospodarstwie domowym, zwykle do… …   Słownik języka polskiego

  • trzepać — ndk IX, trzepaćpię, trzepaćpiesz, trzep, trzepaćał, trzepaćany trzepnąć dk Va, trzepaćnę, trzepaćniesz, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęła, trzepaćnęli, trzepaćnięty, trzepaćnąwszy 1. «uderzać, potrząsać czymś z rozmachem» Ryba trzepie ogonem.… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»